Bijbel en archeologie

Bijbel en archeologie - Steden uit Abrahams tijd
De Bijbelse archeologie begint vaak bij de vroege steden van Abraham en de patriarchen. De thuisstad van Abrahams voorouders, Ur, een machtige stadstaat in het zuiden van Mesopotamië, wordt in het Oude Testament vier keer genoemd. Ur was gelegen in het hedendaagse Irak. Sinds het begin van de 19e eeuw hebben er met tussenpozen opgravingen plaatsgevonden die een weelde aan informatie hebben opgeleverd over de heidense cultuur in de tijd van Abraham. In Genesis 11:31 lezen we hoe Abrahams vader Terach zijn gezin naar het noorden verhuisde, naar Charan, een oude stad die in het tegenwoordige Turkije kan worden gevonden. In datzelfde gebied in Turkije kunnen eveneens dorpen worden aangetroffen die nog steeds de namen dragen van Abrahams grootvader en overgrootvader, Nachor en Serug (Genesis 11:22).

Bijbel en archeologie - Steden van de oude rijken
In de Bijbelse archeologie komen we ook de steden van de belangrijkste oude rijken tegen. De Hittitische beschaving wordt bijvoorbeeld door het hele Oude Testament heen genoemd als de heerser over het hedendaagse Turkije, Syrië en Libanon. Toch was er buiten de Bijbel niets over deze mensen bekend. Ongeveer honderd jaar geleden werd het oude Boghazkoy ten oosten van Ankara ontdekt, wat de indrukwekkende hoofdstad van het Hittitische Rijk bleek te zijn. Sindsdien hebben archeologen een schat aan informatie blootgelegd over de geschiedenis, de taal en de cultuur van een volk dat tot dat moment door veel Schriftgeleerden "denkbeeldig" werd genoemd. Babylon, de hoofdstad van het oude Babylonische Rijk, beslaat zo'n 1200 hectare, ongeveer 90 kilometer ten zuiden van het hedendaagse Bagdad in Irak. Onder de ruïnes bevinden zich onder meer de beroemde ziggoerat constructies (dit was ook de bouwstijl van de Toren van Babel), het paleis van koning Nebukadnezar en de enorme muren die 24 meter dik waren (en zo breed dat er een wagen met vier paarden op kon keren). De Bijbel vertelt ons dat Jeruzalem in 586 voor Christus verwoest werd door Nebukadnezar. Hij hield de Joden zeventig jaar lang in Babylon in ballingschap gevangen. De Filistijnen stonden bekend als een van de "zeevolken" die onophoudelijk strijd voerden met de Israëlieten over de heerschappij over het vroege Kanaän. De Filistijnen hadden een belangrijke versterkte zeehaven bij Askelon aan de Middellandse Zee. Deze stad wordt in het Oude Testament meer dan tweehonderd keer genoemd. Askelon werd even ten noorden van het huidige Gaza ontdekt. In 604 voor Christus werd Askelon door Nebukadnezar verwoest, zoals door Jeremia en andere profeten werd voorspeld.

Bijbel en archeologie - Steden van het oude Israël
De belangrijkste bevindingen van de Bijbelse archeologie hebben betrekking op de steden van het oude Israël. Jericho wordt in de Bijbel meer dan vijftig keer vermeld. Deze stad was voor het Israëlitische volk het eerste toegangspunt tot het Beloofde Land (Jozua 6). De archeologie heeft nu de locatie bevestigd van deze versterkte stad met muren en torens die de toegang tot Kanaän vanuit het westen bewaakte. Sichem was in de hele Oudtestamentische periode een belangrijke stad. Jeroboam riep de stad in de 10e eeuw voor Christus zelfs uit tot hoofdstad van het noordelijke koninkrijk Israël (1 Koningen 12:25). Opgravingen hebben enorme muren en een versterkte poorten blootgelegd met belangrijke vondsten zoals de tempel van Baäl uit het verhaal over Abimelech (Rechters 9:46). Opgravingen in het noorden hebben ook de stad Dan blootgelegd. Dit was een Kanaänitisch bolwerk dat rond 1150 voor Christus door Israël (door de stam van Dan) werd veroverd (Rechters 18). De herbouwde stad, die de noordelijke grens van Israël werd, heeft een weelde aan artefacten van groot Bijbels belang opgeleverd. De zuidelijke grens van Israël was Berseba, een stad die tijdens de heerschappij van koning Salomo werd versterkt (1 Koningen 4:4). Opgravingen tussen 1969 en 1976 hebben massieve muren, poorten, bronnen en opslagloodsen blootgelegd die overeenstemmen met de Bijbelse verslagen. De oude stad Jeruzalem, die stamt uit de tijd van koning David, werd tussen 1978 en 1985 gevonden en uitgegraven. Tot die tijd was er buiten de Bijbel helemaal niets bekend over het Jeruzalem van koning David, maar nu zijn een paleis, torens en de bekende poel van Siloam gevonden (2 Samuël en 1 Kronieken). De oude ruïnes van Gibea werden ongeveer vijf kilometer ten noorden van Jeruzalem ontdekt. Gibea was de thuishaven van Saul en de stam van Benjamin, en werd later de hoofdstad van koning Saul (Rechters 19 en 1 Samuël 10-15). Opgravingen hebben Sauls vesting blootgelegd die dateert uit ongeveer 100 voor Christus. Megiddo was een Kanaänitische stad die door Israël in het noorden werd veroverd. Het was een ommuurde vesting op een heuvel, dichtbij een uitgestrekte vlakte waarop een groot aantal historisch belangrijke veldslagen werd gestreden. In 9e eeuw voor Christus werd de stad door koning Salomo versterkt (1 Koningen 4:12) en later, in de 6e eeuw voor Christus, verloor koning Josia daar een veldslag tegen de Egyptenaren. Volgens Openbaring 16:16 zal Megiddo (ook bekend als Armageddon) de locatie zijn van de laatste veldslag in de wereld, waarin Jezus Christus de machten van Satan zal verslaan en Zijn glorieuze koninkrijk voor altijd zal instellen.

Graaf verder!