De Essenen

De Essenen – Joodse kopieerders
De Essenen waren een soort Joodse monnikengemeenschap. Zij kopieerden en bewaarden heilige geschriften in plaatsen als Qumran, vlakbij de Dode Zee in Israël. Na de Farizeeën en de Sadduceeën waren de Essenen de belangrijkste stroming in het Judaïsme van de eerste eeuw. Deze conclusie is gebaseerd op de werken van Josephus, Filo, Plinius de Oudere en anderen. Na verloop van tijd werd de rabbinale groep van de Farizeeën de belangrijkste stroming van het Jodendom.

De Essenen – De gemeenschap te Qumran
De Essenen zijn vooral bekend vanwege hun gemeenschap te Qumran, een plaats die zij bewoonden van circa 150 voor Christus tot 68 na Christus. In grotten op deze locatie werd een van de belangrijkste archeologische vondsten ooit gedaan: de ontdekking van de Dode Zee-rollen; Hebreeuwse teksten uit het Oude Testament die zo'n 1000 jaar ouder waren dan de Masoretische tekst. In 1947 waren twee herders in het gebied rondom Qumran op zoek naar een verdwaalde geit, toen zij een grot ontdekten met daarin een aantal aardewerken potten. In deze potten zaten rollen die in het Hebreeuws en Aramees waren geschreven. Een van deze rollen bevatte het volledige boek Jesaja. Archeologen onderzochten vervolgens nog 300 andere grotten in de regio; zij ontdekten nog meer rollen in elf van deze grotten. Op deze rollen werd op zijn minst een gedeeltelijke tekst gevonden van elk Oudtestamentisch boek, met uitzondering van het boek Ester. Verder bevatten de rollen apocriefe literatuur, commentaren, pseudepigrafen en seculiere literatuur.

Alle rollen stammen uit de periode tussen de derde eeuw voor Christus en 68 na Christus, toen Qumran door de Essenen werd verlaten vanwege de oorlog met Rome. Deze data worden bevestigd door aardewerk, munten, epigrafie, taalkundig onderzoek en C14-datering. Enkele van de grotten kunnen met gemak van grote afstand gezien worden, zoals de beroemde “Grot 4”, die feitelijk een kunstmatig uitgehouwen grot in de rots was. Het was een opslagruimte waarin honderden rollen werden gevonden.

De Essenen – Het belang van Qumran
Er wordt hevig gediscussieerd over de precieze aard van de gemeenschap te Qumran, al is het meerderheidsstandpunt dat het een nederzetting van de Essenen was. Enkele van de archeologische vondsten die op een religieuze gemeenschap duiden, zijn de getrapte waterreservoirs die “mikvah” genoemd worden en gebruikt werden als Joodse rituele baden. Bovendien was de inhoud van de rollen heel godsdienstig van aard. Sommigen nemen aan dat de Essenen hun rollen hier kopieerden en bewaarden, al is bijna iedereen het erover eens dat de meeste Bijbelse rollen elders werden gekopieerd en vervolgens naar Qumran werden gebracht, waar zij door de Essenen in de grotten werden opgeslagen. Een van deze opslagruimten, het scriptorium genaamd, is volgens sommigen de kamer waarin een groot aantal van de rollen werd vermenigvuldigd. De vondst van inktkokers en schrijftafels laat zien dat in dit gebouw ten minste een gedeelte van het schrijfwerk werd uitgevoerd.

De kopieën van de Bijbelboeken die in Qumran werden ontdekt, zijn niet alleen meer dan 1000 jaar ouder dan alle andere Oudtestamentische manuscripten, maar bewijzen ook dat de Bijbelse tekst met een wonderbaarlijke nauwkeurigheid bewaard is gebleven: de Dode Zee-rollen zijn bijna volledig identiek aan de Masoretische tekst en de Septuagint: er bestaat slechts een beperkt aantal tekstuele varianten, die bovendien niets afdoen aan de theologie of belangrijke historische feiten. Andere teksten die in Qumran werden gevonden zijn eveneens extreem waardevol, omdat zij ons inzicht hebben verschaft in de interpretatie van de teksten, het religieuze leven en de Hebreeuwse taal.

Leer meer!