Massada - Een toevluchtsoord voor Herodes de Grote
Massada werd oorspronkelijk tussen 37 en 31 voor Christus gebouwd door Herodes de Grote als paleis en toevluchtsoord in geval van een opstand. Volgens Flavius Josephus was koning Herodes een Edomiet die door het Romeinse rijk als vazalkoning over Judea werd aangesteld. Herodes werd als leider veracht omdat hij niet uit Judea afkomstig was, een bondgenoot van de Romeinen was, zijn onderdanen wreed behandelde en een groot aantal Hasmoneeën liet vermoorden. Sommige psychologen stellen zelfs dat Herodes bipolair moet zijn geweest en aan paranoia moet hebben geleden. Men denkt dat zijn paranoia een van de belangrijkste drijfveren was voor zijn overvloedige bouwprojecten zoals Massada. Zijn paranoïde gedrag is duidelijk beschreven in de verslagen van Josephus, bijvoorbeeld over de moord op enkele van zijn zonen, en in het Bijbelse verslag over de moord op onschuldige kinderen in Matteüs 2.
Massada - Het laatste conflict met de Romeinen
In het Aramees betekent Massada "burcht". De feitelijke burcht bevindt zich bovenop een rots, waarvan de voorzijde 400 meter hoog is en de achterzijde 91 meter. Het hoofdcomplex werd bovenop het vlakke rotsplateau gebouwd en wordt volledig omgeven door een kazematmuur en diverse verdedigingstorens. Binnen de muren bevinden zich opslagschuren, barakken, een wapenopslagplaats, een paleis, een waterput en mogelijk ook een synagoge.
Massada is een uitstekend voorbeeld van de architectonische prestaties van Herodes de Grote, maar staat vooral bekend als de plaats waar de Sicarii, een groep Joodse zeloten, het Romeinse garnizoen in 66 na Christus verdreven, waarna de Romeinen onder leiding van generaal Flavius Silva de vesting in 72 na Christus belegerden. Om een einde te maken aan het beleg schakelden de Romeinen maar liefst 9.000 slaven in, die een immense aarden dam tegen de rotswand bouwden, waarna ongeveer 5.000 soldaten de burcht aanvielen in de lente van 73 na Christus. Het eindresultaat van het beleg was de zelfmoord van 953 Sicarii en de gevangenname van 7 Sicarii. De Sicarii beroofden zichzelf liever van het leven dan door de Romeinen gevangen genomen en tot slavernij gedwongen te worden. Dit was een krachtige stellingname voor de vrijheid en onafhankelijkheid van Judea.
Massada - Het historische erfgoed
Het verslag over het beleg en de zelfmoord te Massada werd bezorgd door twee vrouwen die zich met vijf kinderen schuilhielden in een put. Zij gaven ons de laatste woorden van Eleazar, de leider van de Joden in Massada, die later door de geschiedkundige Josephus werden opgeschreven:
Massada - De nieuwe symboliek
Tegenwoordig bevindt het Joodse volk zich weer in het land Israël en heeft Massada weer een bijzondere betekenis gekregen. Bijna 1900 jaar na de val van Massada werd Israël in 1948 weer formeel als natie erkend. Om het nieuwe land te verdedigen worden alle Israëlische mannen en vrouwen opgeroepen om een tijdlang te dienen in het Israëlische Defensieleger (IDF). Na de voltooiing van de basisopleiding beklimmen de IDF soldaten 's nachts het zogenaamde "slangenpad" dat naar de top van de rots van Massada leidt, waar zij tijdens een ceremonie met fakkelvuur worden beëdigd. De laatste verklaring van elke IDF soldaat, voordat hij of zij de rots weer verlaat, is de volgende: "Massada zal nooit meer ten val komen."
Copyright ©2002-2022 AllAboutArchaeology.org, Alle rechten voorbehouden